Viktor Radonjić – Brutalna zwyczajność

Brutalna zwyczajność

W zbytku
Żądanie
Jak zdobycz
Pogarda
Czasu
I reszty ścierw
W zanadrzu
Brutalnej zwyczajności
Odwaga
Pochwała podłości
Ostrze kompromisu
Może pozostanie
Pochwała
Karłowatego stylu
Raz cię wyciągnął
Papierowy portfel
I karnawał ciszy
W dzielnicy
Zeszłego wieku
Trudno powiedzieć
To
Jak kocham cię
Gdy jesz prażoną kukurydzę
I śmiejesz się
Z serca
Kościelnego dzwonu

devojka

 

Uduchowianie próżności

Stać
Pospiesznie
Na rękach
Rękawiczki
Z porcelany
Bulwarem gąbek
Wyciszona eksplozja
Pośpiech
Wykradziona
Chwila cudzołóstwa
Ironia
Która naprawdę rozgrywa się
Z
Dosięgnąć
Jedno słowo
Dwa wersy
Słuch
Nasłuch
Do roztopienia
Skakanie po powierzchni
Czynienie jęku
W małej prawdzie
Wyrastanie
Wkład
W ranienie
Duchów
Uduchowianie próżności
Błogość
Przy ołtarzu prawdziwego aktorstwa
Replika
Napisy końcowe
Przedmioty są zakochane

 

 
Zagadka

Melodia porcelany
Herbata po rosyjsku
Marzenia sąsiadów
Podziękowania mistyków
Drzewo życia
Przyzwyczajanie
Do faz księżyca
Ambicja dekoracji
Bazarowe rozliczenia
W południe
Pracował wyznaczony
O północy
Smak
Prognozy pogody
Wariacje
Zapachów kobiet
Owad który nie lubi żarówek
Zagadka
Namalowana w zlewie

 

 

Na zakończenie

Orkiestra grała temat
Chciałaś go rozpoznać
Dla mnie ważniejsze były twoje ręce
W nich go widziałem
i pomyślałem jak jest właściwy
gdy się tak broni milczeniem
Atrament ledwie widocznego uśmiechu
śledził linię życia
spijając wilgotny ślad
Ukazałaś na policzku usiłowanie
ostatecznego rozstania
Kołnierzyk z traconego czasu
Pytania
Jak się czuję
Co robię
Czy mam jakiś sposób na ten brak pieniędzy
A więc
wszystko to
co nakierowało sflaczałe struny na hit
Ja bawiłem się ostrym uzasadnieniem
jednego z członków jury
Jedyną pokusą by rozdzielić nici
Uważasz że to nieudolność

 

Viktor Radonjić ur. 1973 r. w Belgradzie, publikował poezję we wszystkich ważniejszych serbskich czasopismach oraz na portalach internetowych (m. in. „Signal“, „Gradina“, „Polja“, „Književni magazin“, „Beogradskom književni časopis“, „ARS“, „Poezija“; „Balkanski književni glasnik“, „Projekat Rastko“, „Agon“, „Proletter“.)
Opublikował zbiory poezji: Nadir (2002), Mrok i srebro (2004), Ekologia frazy (2005), Przeżuwanie amalgamatu (2011) i powieść Okno w ścianę (2010).
Mieszka w Belgradzie.

About agnieszkazuchowskaarendt

tłumaczka literatury serbskiej, chorwackiej, bośniackiej (ponad 20 opublikowanych tytułów) autorka opowiadań ("Znikomat", 2009) sporadycznie wierszy ("Biała masa tabletek", 2005), pisarz do wynajęcia (ponad 15 powieści napisanych anonimowo lub pod pseudonimem)
This entry was posted in Uncategorized. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s