ŚLADY
Šejli Šehabović
Istnieje czas, w którym wiele świątyń budują
Ci, którzy do świątyń nie wstępowali.
W tym czasie wiele świątyń zburzyli
Ci, co codziennie do świątyń wstępowali.
I pisarze sławili wtedy dowódców
I składali mnóstwo, zamówionych wierszy
A grabarze kopali wiele płytkich grobów,
Które ptakom, z ich perspektywy
Przypominały ślady ludzi.
FARBA FASADOWA
Pewnego ranka dyrektor ujrzał na ścianie szkoły
Graffiti mówiące o zabijaniu
I od razu kazał woźnemu zamalować napis.
Już nazajutrz dyrektor ujrzał ten sam napis
I znowu wezwał woźnego
Który znowu zamoczył pędzel w farbie.
I tak przez wiele poranków, i tak latami
Dyrektor wzywa woźnego, woźny maluje.
A noc zostawia czarny napis na białej ścianie,
A dzieci zgadują, kto jest autorem tych słów.
Ale pewnego ranka dyrektor rzekł, że próżno tak malować
I woźnemu odpoczęły ręce.
Nazajutrz na ścianie ujrzano
Czyjąś krew.
Tak właśnie zaczynają się wojny.
JEDNO SŁOWO
Pewien człowiek pragnął wybudować wieżę do nieba.
I zostało mu dane.
Ale powiedziano, że może próbować
tego, czego jeszcze nikt nie zrealizował
pod warunkiem, że zapomni jedno słowo,
którego już nigdy miał sobie nie przypomnieć.
Człowiek się zgodził.
Zaczął budować szybko i sprawnie,
jak nikt przed nim.
ale zapomniał słowo: okno.
I jego wieża nigdy nie zyskała ani jednego okna.
I jeszcze buduje,
w swym pragnieniu zabudowany,
dlatego nie widzi ani nieba ni ziemi.
ZNALEZISKO
– Kopaliście i coście wykopali?
– I odkopaliśmy historię.
– Na jakiej jesteście głębokości?
– W ciemności
(Wyrosły nad nią trawy
A ona wyrosła z głowy).
– A jaki jest jej szpik?
– No cóż, to sama kość.
O MASTEJU
Danijeli Kambasković – Sawers
Wiemy, że istniał kiedyś pisarz Valgiusz Ruf,
lecz nic z jego twórczości nie przetrwało dla nas.
Legenda głosi, że jego syn Mastej
skoczył do wody żeby uratować
kartki, które wiatr zabrał jego ojcu.
I utonął Mastej,
A historia literatury nie ma dziś o czym prawić.
Gdybyśmy przynajmniej wiedzieli, jakim czytelnikiem był jego syn Mastej,
Moglibyśmy podejrzewać, jakie elegie
Utracił Valgiusz Ruf.
Enes Halilović (ur. 1977, Novi Pazar) je pisarz, poeta, dramaturg, dziennikarz, ekonomista i prawnik. Założyciel agencji prasowej “Sanapress”, czasopisma literackiego “Sent” i oraz sieciowego czasopisma z wywiadami literackimi “Eckermann”. Opublikował tomy wierszy “Środkowa litera” (Srednje slovo, 1995), (Bludni parip, 2000), “Liście na wodzie” (Listovi na vodi, 2007), “Wiersze z choroby i zdrowia” (Pesme iz bolesti i zdravlja, 2011), zbiory opowiadań: “Potomkowie odrzuconych zalotników” (Potomci odbijenih prosaca, 2004) i (Kapilarne pojave, 2006) oraz dramaty In vivo (2004) i “Kemet” (2010). Tłumaczony na język angielski, niemiecki, hiszpański, kataloński, francuski, polski, rumuński, ukraiński, węgierski, słoweński, litewski , albański i macedoński.
agnieszkazuchowskaarent 